مقایسه روش های پارامتری و نیمه پارامتری در برآورد پارامترهای مدل شکنندگی در مطالعه بررسی عوامل موثر بر بقا ایمپلنت های کاشته شده در دهان

سابقه و هدف: به منظور در نظر گرفتن ناهمگنی و وابستگی ایجاد شده بین واحدهای آزمایشی در مطالعات بقاء از مدل های شکنندگی استفاده می شود. برای برآورد پارامترها در مدل های شکنندگی روش های پارامتری و نیمه پارامتری در نظر گرفته می شود. در روش پارامتری برای شکنندگی و مخاطره پایه یک توزیع پارامتری در نظر می گیرند اما در روش نیمه پارامتری توزیعی برای تابع مخاطره پایه در نظر گرفته نمی شود و پارامترها توسط الگوریتم em یا درست نمایی تاوانیده برآورد می گردد. هدف این مطالعه، مقایسه روش های برآورد پارامتری و نیمه پارامتری در مدل های شکنندگی است. مواد و روش ها: تعداد 213 نفر از مجروحین جنگی درمان شده با ایمپلنت طی سال های 1379 تا 1389، وارد مطالعه شدند. مدل شکنندگی برای بررسی عوامل موثر بر بقاء ایمپلنت های کاشته شده در دهان بیماران برای داده ها برازش داده شد و برآورد پارامترها به سه روش پارامتری، نیمه پارامتری با الگوریتم em و نیمه پارامتری با درست نمایی تاوانیده به دست آمد. برای مقایسه روش های برآورد از معیار aic استفاده شد. هم چنین از پکیچ frailtypack موجود در نرم افزار r ورژن 30301 برای برازش مدل های شکنندگی به داده ها استفاده شد. یافته ها: برآورد نیمه پارامتریک پارامترها به روش درست نمایی تاوانیده در مقایسه با روش پارامتریک و نیمه پارامتریک با الگوریتم em مقدار aic کم تری داشت. ریسک فاکتورهای سیگار کشیدن و طول ایمپلنت رابطه معناداری (05/0>p) با بقاء ایمپلنت ها داشتند. نتیجه گیری: در تحلیل بقاء استفاده از مدل های شکنندگی به منظور در نظر گرفتن وابستگی موجود بین زمان بقاء واحدهای آزمایشی منجر به نتایج معتبرتری می شود و برای برآورد پارامترها در مدل شکنندگی روش درست نمایی تاوانیده برازش بهتری برای داده ها دارد